EU laat verboden pesticiden langs achterdeur weer binnen

Het is onzeker of de strenge regels die binnen de EU gelden voor pesticidegebruik, afgedwongen zullen worden voor producten die bijvoorbeeld in Brazilië, de Verenigde Staten of Canada worden geproduceerd. Om een voorbeeld te geven: van de 504 pesticide-­­ingrediënten die toegelaten worden in Brazilië, zijn er 149 verboden in de Europese Unie.
 
De Europese Commissie heeft geprobeerd om de strenge regels ook voor geïmporteerde producten af te dwingen, opdat de gezondheid van de Europese consument beter beschermd zou worden. Voorlopig is dat nog niet gelukt. Pogingen om de regelgeving aan te scherpen, stuitten de afgelopen jaren op hevig weerwerk van de pesticide-industrie en landbouwlanden als de VS en Australië. De ngo Corporate Europe Observatory (CEO) heeft met behulp van interne documenten en notulen haarfijn blootgelegd hoe Europa uiteindelijk het hoofd moest buigen voor de argumenten van de industrie. Een belangrijke factor daarbij was dat de Verenigde Staten en Australië naar de Wereldhandelsorganisatie (WTO) gestapt zijn. Hun argument was dat de handel in landbouwproducten bemoeilijkt zou worden door de Europese maatregelen. Ze waren van oordeel dat de strengere ­regelgeving een protectionistisch kantje heeft.
 
De klacht bij de WTO kwam er vooral om de belangen van de agro- en pesticide-industrie in de desbetreffende landen te beschermen, zo blijkt uit de documenten die CEO heeft opgevraagd. De dubbelzinnigheid rond de pesticideresiduen is tot op heden niet uitgeklaard. Maar toegevingen aan de pesticide-industrie zijn moeilijker verdedigbaar geworden, nadat de nieuwe Europese commissaris voor Volksgezondheid en Voedselveiligheid, Stella Kyriakides, een ambitieus plan ­tegen kanker in het vooruitzicht heeft gesteld – inclusief het recht op gezond voedsel en de beperking van het pesticidegebruik.
 
‘Dit laat zien hoe sterk de industriële lobby is’, zegt Nina Holland van CEO. ‘De vertegenwoordigers zijn overal aanwezig en heel proactief. De industriële lobby heeft een veel breder bereik dan die van organisaties die het voor de consument opnemen.’