Appel- en perenteelt erkend als sectoren in crisis

Na de uitbraak van de varkenspest in Luxemburg erkende Ducarme de varkenssector in februari al als een sector in crisis. Daarop kreeg hij van Europarlementslid en Truiense schepen Hilde Vautmans (Open Vld) de vraag om te onderzoeken of hetzelfde mogelijk was voor de peren- en appeltelers. In de commissie Landbouw kreeg Vlaams minister van Landbouw Koen Van den Heuvel (CD&V) begin deze maand nog een gelijkaardige vraag van Vlaams Parlementslid Els Robeyns (sp.a) uit Wellen.
 
Die erkenning is er nu en brengt enkele kleine, maar concrete maatregelen met zich mee. Zo kunnen zelfstandigen uit die sectoren voor de resterende drie kwartalen van 2019 een vermindering, een uitstel van betaling of een vrijstelling voor de sociale bijdragen aanvragen. “Dat betekent dat iemand met een gemiddeld loon in de landbouwsector geen verplichte bijdragen van 757,85 euro per kwartaal moet betalen, oftewel 2.273,54 euro voor de rest van het jaar”, aldus minister Ducarme.
 
Boycot en rampen
 
Door de Russische boycot verkeert de appel- en vooral de perenteelt in onze provincie al bijna vijf jaar in zwaar weer. Voorheen ging immers de helft van de Limburgse peren en vijftien procent van de appels naar de Russen. Aanvankelijk konden de telers nog een antwoord bieden door hun peren niet te oogsten in ruil voor Europese steun, of door op zoek te gaan naar nieuwe afzetmarkten, zoals Canada, Brazilië, China, India en recent nog Mexico. Tegelijk werd de boycot massaal omzeild door via Oost-Europa alsnog fruit aan Rusland te verpatsen. Maar dat kon het verlies door de boycot nooit volledig compenseren.
 
De laatste jaren kwamen daar nog drie rampen bovenop: een windhoos in Zuid-Limburg, schade door aprilse nachtvorst in 2017 en een forse vermindering van de kwaliteit door aanhoudende droogte vorig jaar.
 
Bijgevolg is de prijs van onze peer tot een historisch dieptepunt gezakt. “De gemiddelde prijs van de peren is 0,34 euro per kilogram”, zegt Ducarme. “Dat is een derde lager dat het gemiddelde van de afgelopen jaren in ons land en staat de telers niet toe om de productiekosten, die schommelen tussen 0,40 en 0,50 euro per kilogram, te dekken. Voor appels is de gemiddelde prijs per kilo 0,33 euro, een kwart lager dan het gemiddelde van de afgelopen jaren en zelfs 40 procent minder dan de prijs in de belangrijkste concurrerende landen binnen Europa. Begin maart 2019 wordt de voorraad appels in België geschat op 100.000 ton, wat betekent dat 36 procent van de oogst niet verkocht is. De sector staat dus voor zware uitdagingen, en daarom wil ik hen ondersteunen.”
 
Vautmans is blij met de erkenning. “Het gaat om een kleine en tijdelijke maatregel, maar ik heb daar toch zeer hard op aangedrongen”, zegt de Truiense. “Het is een krachtig signaal naar de banken van de telers. Maar ook naar Vlaanderen, om snel werk te maken van de uitbetaling van de schadevergoedingen voor de nachtvorst en de droogte.”
 
Vorige week zat Vautmans in ‘Château de la Motte’ in Sint-Truiden nog samen met een honderdtal fruitboeren. Uit dat overleg kwam een negenpuntenplan naar voor. De erkenning als sector in crisis was daar één van. Verder wordt er nog gevraagd om het aantal dagen seizoensarbeid op te trekken van 65 naar 100. De Europese subsidies, in de vorm van Gemeenschappelijke Marktordeningen (GMO), moeten volgens dat plan ook naar de telers doorstromen en niet naar de veilingen. “Ik ga dat plan verdedigen bij de verantwoordelijke overheden, maar op concrete maatregelen zal het wachten zijn tot na de verkiezingen van 26 mei”, zegt Vautmans. “Dit zijn geen dingen die we op één dag kunnen veranderen.”
 
Vlee