Minaraad en SALV adviseren over het 6de Mestactieprogramma (MAP6)

Vanuit pragmatische gronden, en op voorwaarde dat er gevolg wordt gegeven aan de in het advies verleende aanbevelingen, kunnen de raden er zich mee verenigen dat dit voorstel van decreet gestemd zou worden. Hiermee wordt voor de betrokkenen immers een zekere continuïteit bekomen: er komt een wettelijk verankerd mestactieplan waaraan een Europese derogatie vasthangt. Zonder die continuïteit wordt het nog moeilijker om op het terrein en binnen een afzienbare tijd een bijsturing in de goede richting te genereren.
 
Meer ten gronde beklemtonen de Minaraad en SALV het gezamenlijke belang van alle raadsorganisaties bij een geslaagd mestbeleid, d.i. een mestbeleid dat de waterkwaliteit van oppervlakte- en grondwater merkelijk en structureel verbetert. Om tot een dergelijk effectief mestbeleid te komen, pleiten de raden voor een consequent en fair mestbeleid, dat motiverend, verifieerbaar en handhaafbaar is en dat ook snel aangepast kan worden aan veranderende omstandigheden (adaptief beleid).
 
Een beleid dat hieraan beantwoordt, heeft volgens de raden nood aan voortdurende, goed geoliede en onderling wisselwerkende processen van administratief-technisch ondersteunen (via een permanente ambtelijke overleg- en werkgroep), kennisopbouw (via een multidisciplinair wetenschappelijk panel), overleg (in een maatschappelijke klankbordgroep) en de kans tot terugkoppeling via strategisch advies. Met andere woorden, de nood aan good governance.
 
De raden menen dat deze processen in hun eigenheid onderkend en gerespecteerd moeten worden, maar dat de precieze wisselwerking ertussen helderder zou kunnen worden vastgelegd. Het resultaat moet een tijdige politieke besluitvorming zijn, die op transparante en krachtige wijze gebruik maakt van de resultaten van de vernoemde activiteiten. Zodoende komen de actieprogramma’s tijdig tot stand en kunnen alle betrokkenen zich tijdig aanpassen aan de nieuwe regelgeving.
 
Medio 2020 zal er volgens het voorstel tot decreet een evaluatie plaatsgrijpen, om te zien “of de resultaten van de waterkwaliteit in overeenstemming zijn met de Europese en Vlaamse waterkwaliteitsdoelstellingen”, dan wel of er “extra maatregelen” nodig zijn. De raden menen dat er tegen dan nog geen sluitende conclusies zullen kunnen getrokken worden over de “absolute” effectiviteit van MAP6. Dit neemt niet weg dat een evaluatie zinvol is op basis van opgedane ervaringen en vanuit een verdere verfijning van de modellering.
 
De raden sturen aan op een tijdige en goede voorbereiding van deze evaluatie, op basis van bestaand en bijkomend onderzoek naar wat goed en fout loopt in het mestbeleid, en in feedback met de maatschappelijke klankbordgroep. Zulk onderzoek zou volgens de raden kunnen leiden tot een systeemanalyse, waarbij sociaaleconomische en andere oorzaken geïdentificeerd worden en op basis waarvan oplossingsgericht kan gewerkt worden.