|
Natuurindicatoren 2019
Wereldwijd, en ook in Vlaanderen, is er een sterke achteruitgang van soorten, biodiversiteit en ecosysteemdiensten. Tegelijkertijd is er een groeiend bewustzijn dat onze natuurlijke bronnen van onschatbare waarde zijn voor ons welzijn en onze welvaart, nu en in de toekomst.
Biodiversiteit en gezonde ecosystemen zorgen voor een schone leefomgeving, voedsel, verzachten klimaateffecten, plagen en ziekten. Kortom, biodiversiteit en de ermee samenhangende ecosysteemdiensten zijn cruciaal om aan de behoef-ten van de huidige en toekomstige generaties te voldoen. Om het biodiversiteitsverlies en de aantasting van ecosysteemdiensten te stoppen en, voor zover dit haalbaar is, ongedaan te maken, zijn er afspraken en verdragen opgesteld.De Conventie voor Biologische Diversiteit vormde een eerste stap.
|
|
In dit verdrag van 1992 is wereldwijd afgesproken dat landen ernaar streven hun biodiversiteit te behouden en te beschermen en deze op een duurzame manier te benutten. Al in 2001 engageerde de Europese Unie zich om op haar grondgebied het verlies van biodiversiteit tegen 2010 te stoppen. Deze doelstelling werd echter niet gehaald (EEA, 2010). Als antwoord hierop stelde de Europese Commissie in 2011 een biodiversiteitsstrategie voor 2020 op (Europese Commissie, 2011). De strategie omvat zes streefdoelen en 20 acties om het biodiversiteits-verlies en de achteruitgang van ecosysteemdiensten tegen 2020 te stoppen en zo veel mogelijk te herstellen, en tevens het wereldwijde biodiversiteitsverlies te helpen keren.
Deze biodiversiteitsstrategie gaf ook invulling aan de mondiale biodiversiteitsdoelen (Aichi-doelstellingen) die in 2010 in het Japanse Nagoya zijn afgesproken door de verdragspartijen van de Conventie. Daarnaast draagt de strategie bij aan de doelen van de mondiale agenda voor duurzame ontwikkeling 2030, opgesteld in 2015. Los daarvan zijn in de Kaderrichtlijn Water afspraken gemaakt om de waterkwaliteit is Europa te verbeteren. Uiterlijk in 2027 moet het grond- en oppervlaktewater in alle Europese landen voldoende schoon en gezond zijn. Vlaanderen helpt mee deze doelen te realiseren. Hoever staan we nu? Via een reeks natuurindicatoren houden we een vinger aan de pols. In dit rapport vatten we de belang-rijkste bevindingen samen. Speciale aandacht gaat daarbij uit naar streefdoel 1 van de biodiversiteitsstrategie: het verbeteren van de staat van instandhouding van de soorten en habitats van Europees belang in Vlaanderen en streefdoel 5: het bestrijden van invasieve exoten.
Streefdoel 2, het handhaven en her-stellen van ecosystemen en ecosysteemdiensten, komt minder expliciet aan bod. Een uitgebreide evaluatie van de zes streefdoelen vormt het onderwerp van het volgende natuurrapport dat in 2020 verschijnt
|
Vorig artikel
