Ook biologisch afbreekbare landbouwfolies vervuilen de bodem

Landbouwplastic

Landbouwplastic is de belangrijkste bron van microplastics in landbouwgrond. Toen de gevolgen bekend raakten, is er biologisch afbreekbaar landbouwplastic ontwikkeld om de accumulatie van plastic in de landbouwbodems tot staan te brengen, maar de ecologische gevolgen van dat biologisch afbreekbaar plastic in de bodem waren nog niet bekend.

Yueling Qi voerde laboratoriumonderzoek en experimenten in kassen uit om de effecten van deze plastics op tarweplanten en het bodemleven te meten. In een vier maanden durend potexperiment maakte Qi potgrond met 1 procent microplastics, afkomstig van polyethyleen of een   afbreekbaar bioplastic dat als mulch wordt gebruikt, bestaand uit Pullulan, PET en PBT. Uit de proeven bleek dat de aanwezigheid van microplastics de groei en ontwikkeling van de tarweplanten negatief beïnvloedde. Het negatieve effect van afbreekbaar plastic was groter dan dat van traditioneel plastic.

Daarna wilde Qi weten waarom het plastic de plantengroei remde. In een volgend experiment ontdekte ze dat de aanwezigheid van plastic de bacteriegemeenschap rond de plantenwortels sterk veranderde. Met name de bio-afbreekbare plastics hadden veel invloed op de bodembacteriën. Ook had het plastic invloed op abiotische bodemkenmerken, zoals de zuurgraad en elektrische geleidbaarheid.

Vervolgens beoordeelde ze in het laboratorium het effect van de plastics op structuur en waterhuishouding van de bodem. Daaruit bleek dat de microplastics de opname en opslag van water in de bodem sterk beperkten. Ook testte Qi in een potexperiment of de plastics effect hadden op de weerstand van tarweplanten tegen de fusarium-schimmel. Dat effect bleek er niet te zijn, maar de plastics beïnvloedden wel het bodemleven. Er zijn langduriger proeven nodig om de langetermijneffecten van plastic op het bodemleven te doorgronden, zegt Qi. Ze promoveerde op 8 december bij Violette Geissen, persoonlijk hoogleraar Soil Degradation en Land Management.