Compensatie-uitzondering bij ontbossing

De voorzitter

Mevrouw De Vroe heeft het woord.

Minister, het is belangrijk dat we onze bossen zo goed mogelijk beschermen en dat we erop toezien dat het bosareaal niet afneemt. Het is in principe verboden om te ontbossen maar er zijn een aantal uitzonderingen. Ontbossing is dan wel mogelijk maar men moet gaan compenseren. Ofwel moet men opnieuw bomen aanplanten, ofwel moet men een bedrag betalen dat in het Boscompensatiefonds terechtkomt en uiteindelijk dient voor heraanplanting.

Het Boscompensatiefonds is met een inhaalmanoeuvre bezig dat Open Vld zeer zeker verwelkomt en dat nog verder moet worden gestimuleerd.

Stap voor stap gaan we vooruit, minister, maar er is uiteraard nog heel wat werk aan de winkel. Uw interview met Knack bewijst dat ook. U wijst daarin naar Natuurpunt als de grootste ontbosser. De manier waarop u dat doet, één specifieke vereniging aanduiden, verdient zeker geen schoonheidsprijs. Er zijn nog andere grote ontbossers en het probleem is ook veel ruimer. Iedereen die een natuurbeheersplan opmaakt en die gaat ontbossen, hoeft op dat moment niet te compenseren, en daar stelt zich het probleem van een ongelijke behandeling: wie thuis gaat ontbossen of bomen kapt, moet een vergunning aanvragen en compenseren, wie een natuurbeheersplan heeft opgemaakt, hoeft dat niet te doen.

Minister, onze partij streeft naar een gelijke behandeling. Op welke manier zult u erop toezien dat dit in de toekomst wel kan, met andere woorden, hoe zult u die regeling herzien?

Mevrouw Meuleman heeft het woord.

Minister, ik vond het interview in Knack ronduit hallucinant. U slaagde erin om zowat iedereen die zich inzet en engageert voor natuur en milieu in Vlaanderen, te schofferen, en dat is niet de eerste keer. Van de mensen van de Klimaatzaak, intussen ongeveer zo’n 20.000 burgers, hebt u eerder al gezegd dat ze beter eerst voor eigen deur zouden vegen, hun hand in eigen boezem moeten steken en beter zelf wat minder met de wagen zouden rijden.

Van Wouter Deprez, boegbeeld en voorvechter van de bossen, zegt u dat hij moet stoppen met gratuite uitspraken te doen en Facebookhypes te creëren. Wat de familiale landbouwbedrijven betreft, die bioboeren die dag in dag uit hun best doen, zegt u dat we toch niet terugkeren naar de tijd van de ‘keuterboerkes’ die overleven bij gratie van de subsidies.

En over de grootste natuurorganisatie in ons land met meer dan 100.000 vrijwilligers die 500 natuurgebieden beheren, die op zaterdag gaan werken, speelbossen ontwikkelen, wandelingen gidsen, die kritiek geeft op de kaart van waardevolle bossen, zegt u letterlijk dat ze moeten stoppen met zever verkopen. Dat zegt u letterlijk, minister. U zegt ook dat we maar moeten tolereren wat zij doen. Voor mij staat tolereren heel ver af van appreciëren.

Minister, in hoeverre waardeert u nog wat die belangrijke partner in uw beleid, Natuurpunt, doet? (Applaus bij Groen en sp.a)

De heer Tobback heeft het woord.

Ik heb geen briefje bij me met daarop mijn vraag. U weet dat ik dat niet doe, maar ik had toch een geheugensteuntje nodig, omdat ik graag de lijst zou maken van de mensen met wie minister Schauvliege ruzie zoekt. Dat zijn de tienduizenden leden van de grootste natuurvereniging van Vlaanderen, de duizenden vrijwilligers die daarin actief zijn, de honderdduizenden Vlaamse gezinnen die kiezen voor het steeds groeiende aanbod van biovoedingsproducten, de bio- en korteketenlandbouwers die aan die vraag willen voldoen in Vlaanderen, de ‘keuterboerkes’ zoals die bij CD&V bekend staan, en iedereen die vindt dat Vlaanderen echt niet slechter zou worden met iets meer bos en iets minder beton. En dat is maar het lijstje van één interview. Het is nog niet helemaal het record van Donald Trump, maar het is toch een zeer lovenswaardige poging, minister.

Mijn enige vraag is eigenlijk: in ’s hemelsnaam, waarom? Zeker als het bijvoorbeeld over Natuurpunt gaat, zijn dat immers organisaties die eigenlijk partners zijn in uw beleid, die dat uitvoeren, die goedgekeurde beleidsplannen uitvoeren, die eigenlijk meewerken aan doelstellingen die de Vlaamse Regering in haar regeerakkoord en die u in uw beleidsnota hebt opgenomen, bijvoorbeeld het herwinnen van heideterreinen, waar we eigenlijk ook toe verplicht zijn, en het herstellen van een aantal habitats. Uw administratie geeft daar de goedkeuring voor, bijvoorbeeld bij ontbossing. Dat zijn partners in uw beleid, het middenveld, zoals men dat vroeger bij CD&V noemde. Wat u doet, is die mensen onderuithalen en van Vlaanderen, van het Vlaamse Gewest eigenlijk een onbetrouwbare partner maken. De mensen die uw werk aan het doen zijn, namens u, gaat u nu eigenlijk te kakken zetten in een interview. Minister, in ’s hemelsnaam, hoe kan dit Vlaams beleid op die manier nog een betrouwbare partner zijn voor het halen van zijn eigen doelstellingen? (Applaus bij sp.a en Groen)

Minister Schauvliege heeft het woord.

Mevrouw Meuleman, mijnheer Tobback, ik begin met jullie, en straks kom ik uiteraard nog bij mevrouw De Vroe. Jullie gebruiken hier zeer grote woorden: ‘hallucinant’, ‘ten strijde trekken’, ‘frontale aanvallen’, ‘open conflict’, en ik kan zo nog een tijdje doorgaan. Nu, ik kan afleiden uit wat jullie zeggen dat jullie het Knack-interview toch hebben gelezen. Dan hebben jullie ook gezien dat ik door de interviewer werd geconfronteerd met de kritiek van Natuurpunt. Het liep echter een beetje door elkaar, het was Natuurpunt en af en toe kwam dan ook de heer Tobback erbij. Het was niet zo duidelijk, omdat die kritieken natuurlijk heel sterk op elkaar lijken. Het ging over het feit dat Natuurpunt in zijn beleid.flits kritiek had op het feit dat deze Vlaamse Regering heeft beslist om 12.000 hectare zonevreemde bossen te gaan beschermen. Dat is een discussie die al twintig jaar bezig is, waar we plenaire vergadering na plenaire vergadering ook vragen over hebben gehad en ook beantwoord. Wat zegt Natuurpunt echter in die publicatie? Het is te weinig, het zijn de verkeerde bossen, het zijn waardevolle bossen enzovoort enzovoort. We zijn dat natuurlijk ondertussen al gewoon, want we zien persbericht na persbericht dat Natuurpunt inderdaad het bosbeleid van deze Vlaamse Regering steeds opnieuw op de korrel neemt. Dat wordt trouwens zelf ook door de Knack-journalist zo aangehaald. Hij wijst erop dat bericht na bericht Natuurpunt kritiek heeft op het bosbeleid van deze Vlaamse Regering.

Ik heb daarop geantwoord, en dat antwoord klopt ook, dat Natuurpunt steeds opnieuw kritiek heeft omdat het bosbeleid niet goed zou zijn en er ontbossing is in Vlaanderen, maar het zelf ook een belangrijke, grote ontbosser is. Het is zelfs de grootste netto ontbosser van Vlaanderen. Als ze dan zo graag die positieve bosbalans willen, dan zouden ze daar misschien beter zelf ook hun steentje toe bijdragen. Natuurlijk, de waarheid prikt soms misschien een beetje, of is blijkbaar een beetje ongemakkelijk, maar het is wel de waarheid. Ik heb de cijfers er nog eens bij gehaald. Op zeven jaar tijd is er in Vlaanderen 1500 hectare bos ontbost. Daarvan is 470 hectare door Natuurpunt ontbost, zonder compensatie. Er is zelfs meer. Het gaat niet om een kwart, maar om 31 procent van de netto ontbossing die inderdaad door Natuurpunt gebeurt.

Ik heb dus gevraagd dat, als men communiceert over het bosbeleid, men ook eerlijk en transparant zou communiceren, dat men ook zou zeggen hoe het in elkaar zit. Als Natuurpunt daarover communiceert, is dat immers altijd heel selectief.

Ik heb dat gezegd en blijf daar ook achter staan. Betekent dat dan dat ik geen waardering heb voor Natuurpunt of dat ik vind dat Natuurpunt geen partner is in mijn beleid? Neen, absoluut niet. Kijk naar wat we jaar na jaar doen samen met Natuurpunt, en kijk naar het budget. Vorig jaar was er 18,5 miljoen euro subsidie voor Natuurpunt, en elk jaar stijgt dat aandeel. De subsidies voor Natuurpunt stijgen dus. Een subsidie van 18,5 miljoen euro, ik denk dat dat aantoont dat wij volledig achter al die vele vrijwilligers staan die zich dag in dag uit inzetten voor de natuur in Vlaanderen. 18,5 miljoen euro subsidie. (Applaus bij CD&V)

Ik ben nog niet klaar, voorzitter. Ik kan er ook niet aan doen dat ik hier eventjes word onderbroken. (Opmerkingen)

Het zijn trouwens niet alleen de subsidies. Natuurpunt wordt echt ook betrokken in de beslissingen die wij nemen op het vlak van natuurbeleid. Dat is een heel belangrijke gesprekspartner, die trouwens ook in heel veel overlegorganen zit.

Mevrouw De Vroe, u vroeg hoe het nu zit met die compensatieplicht. In 2009 is decretaal beslist dat als er ontbost wordt voor die instandhoudingsdoelstellingen, er geen compensatieplicht is. En als er vragen zijn om te kijken hoe we dat kunnen compenseren, ben ik uiteraard graag bereid om daar verder over te praten, maar ik denk dat het misschien zelfs niet nodig is om daar decretaal een initiatief te nemen. Er zijn tal van organisaties die dat ook vrijwillig doen. Zij nemen het engagement. Als zij ontbossen, gaan ze het engagement aan, ook al hebben ze geen compensatieplicht, om die bossen ook te gaan compenseren. Laat dit een oproep zijn naar Natuurpunt om inderdaad correct te communiceren, om te zorgen dat de communicatie ook genuanceerd is, en dat ze ook zelf de verantwoordelijkheid nemen en zelf zeggen: als wij ontbossen, zullen wij ook compenseren en willen wij ook onze verantwoordelijkheid nemen. Laat dat een oproep zijn die vandaag misschien ook richting Natuurpunt gaat. Dank u wel. (Applaus bij de meerderheid)

Bedankt, minister. Het zou een goede zaak zijn als Natuurpunt zeer goed geluisterd heeft naar wat u gezegd hebt. Wij denken dat een gelijke behandeling een goede zaak zou zijn, maar als ze dat op vrijwillige basis zouden doen – niet alleen Natuurpunt, maar uiteraard ook de andere natuurverenigingen – kunnen we dat alleen maar toejuichen. Wij denken dat een gelijke behandeling sowieso een win-winsituatie zou zijn voor de natuur.

Ingaand op het partneriaat met Natuurpunt en de vele terreinbeherende verenigingen: het is belangrijk dat we dat samen doen. Het bosbeleid, het natuurbeleid, dat is niet alleen een zaak van de overheid, maar ook van de natuurverenigingen en zeer zeker – en dat is ook heel belangrijk voor onze partij – voor de private eigenaars.

Minister, in het gewestplan staat ongeveer 12.500 hectare voorzien als bosgebied dat momenteel niet bebost is. Wat gaat u daaraan doen? Op welke manier gaat u stimuleren dat dat gebied toekomstgericht ook bebost zal raken?

Minister, dat Natuurpunt als grootste natuurorganisatie soms kritiek durft te uiten op uw beleid, dat is toch wel normaal? Als we de cijfers bekijken, zien we dat er een groei is gekomen in het aantal bossen onder Vera Dua, en tot 2009. U kunt daar een grafiek van terugvinden op de sociale media. Dan was er een terugval, tot het moment dat Vlaanderen echt een netto ontbosser is geworden. En dat was vanaf het moment dat u minister van Leefmilieu bent geworden. Dus toen u minister van Leefmilieu werd in 2009, is Vlaanderen van een bebosser, waar bossen toenamen, naar een ontbosser gegaan. Dat de belangrijkste natuurorganisatie in ons land daar dan kritiek op heeft, dat is toch maar normaal?

Ik vind het niet normaal dat u over de belangrijkste partner voor uw beleid, die u inderdaad aanstuurt en die als een soort onderaannemer uw beleid moet uitvoeren, zegt dat ze zever verkondigen en dat wij hun beleid moeten tolereren. Ik vraag, minister, dat u uw excuses aanbiedt aan al die vrijwilligers die zich dag in, dag uit inzetten. (Applaus bij Groen en sp.a)

Minister, hier is maar één woord voor: u speelt vals. Ieder van die ontbossingen die u aan bijvoorbeeld Natuurpunt verwijt, gebeurt in het kader van goedgekeurde beleidsplannen door uw administratie, met het oog op het halen van Vlaamse natuur- en milieudoelstellingen, of het nu habitatbescherming is, herstel van habitats of herstel van heidelandschap. Het is stuk voor stuk uitvoering van Vlaams beleid. U laat dat toe, u vraagt zelfs om die hulp. U hebt mij een tijd geleden nog geantwoord op een vraag over het verminderde aankoopbeleid van het Vlaamse Gewest, dat u vond dat de natuurverenigingen dat maar moesten doen. Zij moeten dus hun deel van de verantwoordelijkheid nemen. En vervolgens gooit u de bal terug in hun kamp, omdat zij, met uw goedkeuring en in uitvoering van uw beleid, doen wat u gevraagd hebt.

En de reden waarom is nog hallucinanter. Enfin, ze is gewoon kinderachtig. Ze hebben als middenveldorganisatie, vertegenwoordiger van honderdduizenden mensen, gedurfd om te wijzen op een aantal fouten in uw beleid, op het feit dat er bijvoorbeeld in de gemeente van collega Bertels op uw kaart van 12.500 hectare een stuk staat waar drie bomen in een berm staan. En dat noemt u bosbeleid en bescherming van kwetsbare bossen.

Minister, het spijt me zeer, maar die kritiek van Natuurpunt is honderd procent terecht. Die van u slaat op niets en is bovendien bijzonder deloyaal vanuit de Vlaamse overheid. (Applaus bij sp.a en Groen)

De heer Vandaele heeft het woord.

Minister, ook voor ons is Natuurpunt geen vijand, maar een bondgenoot. U weet dat. Als overheid moeten we inderdaad Europese doelstellingen halen, en die vereniging helpt ons daarbij. De vereniging steekt er ook wel middelen in. U hebt het over 18,5 miljoen euro van de overheid, maar precies hetzelfde bedrag komt van Natuurpunt zelf, mede van die 100.000 leden. Er zijn ook heel wat vrijwilligers die zich inzetten voor het beheer van die natuurgebieden: 323.000 hectare natuurgebied.

Mijnheer Tobback, inzake de zonevreemde bossen gaat u toch wat te ver. De N-VA staat nog altijd achter het compromis. Is het ideaal? Neen, maar het is een eerbaar compromis dat is bereikt. Wij staan er zeker nog altijd achter. Wat Natuurpunt betreft, in Vlaanderen moeten we nog altijd blij zijn dat we dat soort verenigingen hebben. (Applaus bij de N-VA)

De heer Sintobin heeft het woord.

Minister, het is niet aan mij als oppositielid om u als minister te verdedigen. Ik heb het interview gelezen en dat is wel meer dan het verhaal over keuterboertjes en Natuurpunt, hoewel ik vind dat u in het dossier van Natuurpunt misschien wat ongelukkig hebt gecommuniceerd. Ik ga er dan ook van uit dat dit interview tendentieus werd geframed en toegespitst op twee zaken.

In de rest van het interview gaat het ook over het Eurostadion, over Uplace enzovoort. Wat me stoort in dit verhaal, is de rol die de N-VA speelt. De N-VA komt nu heel genuanceerd tussen bij monde van Wilfried Vandaele. Minister, u hebt ongetwijfeld de tweets gezien van de collega’s Vandaele, De Bruyn, Ronse en Maertens, waarin ze frontaal de aanval op u openen, en dat is al sinds het begin van deze legislatuur.

Minister, voelt u zich nog gesteund door uw meerderheidspartner, de N-VA?

Mevrouw Rombouts heeft het woord.

Over heel dit tumult en de manier waarop zaken moeten worden geïnterpreteerd en gelezen en geschreven zijn, wil ik enkel stellen dat ik zeer teleurgesteld ben over hoe mensen polarisering uitlokken, zeker als ik de tendens lees waarmee het artikel is geschreven, en blijkbaar ook selectief wordt gelezen door een aantal mensen. Ruimte-innamestop, een bossenkaart, een bosbehoudsbijdrage verhogen in de plaats van verlagen zoals in het verleden is gebeurd: niemand kan hier ontkennen dat deze minister effectief al ongelooflijk veel inzet op het behoud van bossen binnen haar mogelijkheden. Iedereen die dat ontkent, kan zijn oren sluiten, maar de realiteit is wel dat heel wat instrumenten extra zijn ingezet.

Wat aan deze discussie bijzonder cynisch is, is dat ze tussen natuur en bos gaat. Dat is iets wat de mensen, terecht, niet dadelijk begrijpen en waar vaak met een ongelooflijk grote boog omheen wordt gegaan.

Mevrouw Rombouts, hebt u een vraag?

Er zijn Europese doelstellingen vastgelegd, maar er gebeuren ook nog heel wat ontbossingen in groengebieden die niet van de doelstellingen afhankelijk zijn.

Mevrouw Rombouts, uw vraag luidt?

Minister, kunt u de terreinbeherende verenigingen, de bossector, rond de tafel brengen met de overheid om die doelstellingen uit te klaren en dat iedereen zich daar dan ook achter zet? De keuze maken tussen natuur en bos is een verhaal dat door iedereen wordt gedragen.

De vraag is duidelijk. Minister Schauvliege zal er nu op antwoorden. Mevrouw Rombouts, uw spreektijd is al lang om, alstublieft. Als u in het vervolg langer dan anderhalve minuut spreekt, sluit ik gewoon de microfoon af. Dat is de enige oplossing. Als ik vraag om uw vraag te stellen, stel dan uw vraag. Een minuut, jaja, anders moet u het reglement maar veranderen.

Minister Schauvliege heeft het woord.

Mevrouw Meuleman, ik hoef van u echt geen lessen te krijgen. Als we het verleden bekijken, dan zien we dat de bosbehoudsbijdrage onder het bewind van Groen is verlaagd. (Opmerkingen van Elisabeth Meuleman)

In uw inleiding hebt u verwezen naar de bioboeren en gezegd dat ik die schoffeer. Ik heb die absoluut niet geschoffeerd in het interview. Ook daar leert het verleden dat het aantal biobedrijven tijdens de Groenperiode is gedaald en de voorbije jaren spectaculair is gestegen.

Doen alsof alles nu bijzonder slecht is en alles zo fantastisch goed was toen Groen het voor het zeggen had, is de waarheid geweld aandoen. (Applaus bij de meerderheid)

Iedereen moet meewerken aan het natuurbeleid, zegt mevrouw De Vroe, en dat klopt. Wat hebben wij gedaan in deze Vlaamse Regering? We hebben het natuurbeleid gedemocratiseerd. Waar vroeger het geven van subsidies was voorbehouden aan een beperkt aantal terreinbeherende verenigingen, heeft deze Vlaamse Regering beslist dat iedereen die op dezelfde manier aan natuurbeheer doet en dezelfde resultaten haalt, kan rekenen op dezelfde subsidies, of het nu een particulier is of Natuurpunt of een private eigenaar of een gemeente of gelijk wie. Men kan rekenen op een gelijke compensatie voor wat men doet. We hebben het aangedurfd om het open te trekken en het voor iedereen open te stellen. Deze week staan op de agenda van de Vlaamse ministerraad nog de uitvoeringsbesluiten geagendeerd om het natuurbeleid open te trekken en iedereen mee te krijgen zodat we dat nog kunnen versterken.

U zegt dat ik Natuurpunt niet ernstig neem. Ik wil nog eens herhalen dat de subsidies stijgen, jaar na jaar. Als je kijkt naar het aantal erkenningen van natuurgebieden, dan zie je een enorm forse stijging gedurende de laatste jaren, net omdat we sterk geloven in het feit dat de natuur in Vlaanderen verder moet worden versterkt. Het zijn budgetten die jaar na jaar stijgen. Als u de grafiek bekijkt die ik vorige keer bij had, dan kunt u er ook niet naast kijken dat wij daar heel sterk in geloven.

Ik wil nog eens herhalen dat ik de boodschap heb willen geven dat, als je natuurlijk heel fors gaat communiceren over het bosbeleid en dat vanuit een bepaalde invalshoek doet, als je een stukje van het bosbeleid om de instandhoudingsdoelstellingen te gaan herstellen, systematisch verzwijgt en op die manier de indruk wekt dat er dingen gebeuren die niet kunnen, ik dat geen juiste communicatie vind. De burger heeft recht om te weten dat ook een deel van de ontbossing gebeurt om de instandhoudingsdoelstellingen op het terrein te realiseren. Ik vind dat dat moet worden gezegd en dat we daar ook heel correct over moeten communiceren.

Collega Tobback, u hebt een paar weken geleden ook al geprobeerd om een sfeertje te creëren alsof deze Vlaamse Regering een lijst zou hebben goedgekeurd en met een rode balpen de belangrijke gronden van grootgrondbezitters zou hebben geschrapt om ervoor te zorgen dat die niet meer in aanmerking komen als zonevreemde bossen. U had een hele lijst van voorbeelden. We hebben die lijst laten screenen. Het bleek dat al uw voorbeelden niet klopten, dat die bossen niet waren geschrapt. U blijft maar doen alsof dat zo is. Neen, we hebben als Vlaamse Regering een kaart met 12.500 hectare zonevreemde bossen die we op basis van de criteria, zoals ze hier in het Vlaams Parlement zijn vastgelegd, hebben vastgeklikt. Dit is goedgekeurd door de Vlaamse Regering. Het openbaar onderzoek zal binnenkort starten. Dat traject loopt.

Twintig jaar was er discussie. Het is nooit eerder gebeurd dat een Vlaamse Regering zoveel heeft gedaan voor het bosbeleid. Het is niet alleen de kaart van de zonevreemde bossen. We hebben ook de bosbehoudsbijdrage opgetrokken. We hebben ook de plicht tot compensatie in natura verstrengd. Het zijn allemaal stappen die door deze Vlaamse Regering zijn gezet en die toch wel mooie resultaten op het terrein opleveren.

Ik vind dat dat best mag worden gezegd en dat er op een correcte en genuanceerde manier mag over worden gecommuniceerd. Als we het natuurbeleid en het bosbeleid even belangrijk vinden, dan moeten we ook durven te praten over een correcte compensatie die op het terrein moet gebeuren. Ik wil nogmaals Natuurpunt uitnodigen om mee rond de tafel te zitten en na te gaan hoe ze die compensatie op het terrein gestalte kunnen geven. (Applaus bij CD&V)

Minister, er werden deze legislatuur effectief al grote stappen vooruit gezet op het vlak van het bosbeleid. Het is belangrijk dat we dat doen in partnerschap met de natuurverenigingen, met de privé-eigenaars en met de lokale overheden. Ook zij zijn heel belangrijk in dezen.

Minister, ik heb daarnet een vraag gesteld in verband met het bosgebied op de gewestplannen. Ik zou daarmee willen afsluiten, wat ik vind het persoonlijk toch wel heel belangrijk in deze discussie. Er zijn nog heel wat bosgebieden in Vlaanderen die geen bomen of bossen hebben, en die gebieden verdienen zeer zeker de bomen en de bossen die we toch o zo graag toekomstgericht zouden zien uitbreiden.

Minister, mijn vraag is opnieuw wanneer u zult stimuleren dat die bomen in die toekomstgerichte bosgebieden een plaatsje zullen krijgen. (Applaus bij Open Vld)

Minister, de slogan van uw partij is ‘Ik ben wij’. Hiermee bedoelt uw partij dat ze vrijwilligers wil omarmen. Ze wil burgers omarmen die zich engageren. In het interview hebt u ook gesteld dat u wilt verbinden. Wat ik heb gelezen en gezien, is echter absoluut het tegenovergestelde van verbindende communicatie. Dit was pure polarisatie. Dat interview was totaal niet correct en genuanceerd. Ik vraag me oprecht af wat u tegen het milieu hebt. (Rumoer)

Als minister van Omgeving en Natuur schoffeert u iedereen die hiermee bezig is. Ik vraag me af wat u hier nog doet. (Applaus bij Groen en sp.a)

Minister, het is duidelijk wat u hier doet. U brengt een soort goednieuwsshow en als iemand dat probeert te doorprikken, wordt u daar bijzonder boos om. Dat gebeurt soms met goede argumenten. Natuurpunt Vlaanderen heeft verklaard dat u niet de toplaag, maar de subtop van de kwetsbare bossen beschermt. Ik denk dan aan de drie bomen in de berm in de gemeente van de heer Bertels. U bedreigt die verenigingen dan in interviews. Heel subtiel was u niet. U hebt het over polarisatie gehad, maar dit was een pure polarisatie. Vervolgens hebt u nog eens in herinnering gebracht hoeveel subsidies die verenigingen krijgen.

Die verenigingen zijn partners in het beleid. U zou ze moeten gebruiken. Indien u een minister van Omgeving en Natuur wilt zijn, zullen zij aan uw kant willen staan. Ze zullen misschien kritisch zijn, maar ze willen aan uw kant staan.

Uit al uw toespraken, ook als het gaat over landbouw en u naar de keuterboertjes verwijst, kan ik enkel afleiden dat u eigenlijk liever geen minister van Omgeving en Natuur zou zijn. Ik moet u echter melden dat er nog geen verkiezingen zijn. Indien u minister van Industrie wilt worden, zult u nog even moeten wachten. Het is uw beurt nog niet. (Applaus bij sp.a)

De actuele vragen zijn afgehandeld.