De massale protesten van dit voorjaar hebben duidelijk gemaakt dat het vertrouwen van boer én burger weg is in de Europese, nationale en gewestelijke bewindvoerders. De balans van het gevoerde beleid is dan ook ronduit negatief voor de landbouw. Het politiek memorandum dat het Algemeen Boerensyndicaat uitbracht voor de verkiezingen van 2019, blijft (jammer genoeg) ook in 2024 actueel. Enige verschil is dat het regelgevend kader waarbinnen de landbouwsector mag werken er in de praktijk verder achteruitgegaan is. De balans is zoek en nog geen klein beetje!
Met onze deelname aan de Europese actie op 4 juni willen we aantonen dat de actiebereidheid onveranderd groot blijft. Komt er geen beleid dat gericht is op een duurzame landbouw in alle facetten (dus ook en vooral economisch duurzaam), dan is dit een waarschuwing dat het wel eens een hete aanloop zou kunnen worden naar de nieuwe beleidsperiode, met veel protestacties. “Boer zoekt respect” zal effectief “Boer krijgt respect” moeten worden, waarbij we het woord Boer met grote “B” schrijven, als blijk van erkenning voor ons beroep
De volgende Europese Commissie en regeringen zullen hard moeten werken om het tij te keren. De beloftes die in de huidige verkiezingscampagnes richting landbouw gemaakt zijn, moeten omgezet worden in daden, in duidelijke en heldere beleidsnota’s en regeerakkoorden.
De Europese Commissie, die in de voorbije beleidsperiode de weg compleet kwijt was, zal zich moeten herbronnen. De oorlog in Oekraïne en toenemende geopolitieke spanningen in grote delen van de wereld kunnen we, net zoals de klimaatverandering, niet langer negeren.
De afbouw van de eigen maar strategisch uiterst belangrijke voedselproductie, die onder de vorige commissie ingezet is, moet teruggedraaid worden.
Op 4 juni richten we ons ook nadrukkelijk tot de burger. Een landbouwbeleid is bij uitstek ook een sociaal beleid. Partijen die landbouw en de open ruimte vanuit een valse nostalgische visie benaderen en pleiten voor de eenzijdige omvorming van de Vlaamse en Europese landbouw naar een weinig realistisch en onzeker landbouwmodel, waarbij import van buiten Europa uiteindelijk de standaard wordt, die staan niet voor de modale burger. Je kunt geen ecologisch paradijs bouwen op een sociaal en economisch kerkhof.
De Vlaming is zich daar ook steeds meer van bewust. De vele steunbetuigingen gedurende de vele protesten en ook erna bewijzen dat de Vlaming achter zijn landbouwers staat. Ondanks de pletwals aan negatieve berichtgeving, te vaak gestoeld op ideologie en foute aannames en cijfers, blijft lokale voeding de favoriet. Zolang ze beschikbaar en betaalbaar blijft, wel te verstaan.
De kiezer moet zich bewust zijn dat net een sterke eigen Vlaamse landbouw zorgt voor betaalbaar en bovenal veilig voedsel voor iedereen, ongeacht rang of stand. Een sterke Landbouw is een garantie op landschapsbouw waar iedereen, plattelandsbewoner en stedeling, alle dagen gratis van kan genieten.
De Green Deal, natuurherstelwet, eiwitshift, de grondenaankooppolitiek, het stikstofdecreet,.. het zijn alle voorbeelden van kil, weinig sociaal beleid. Er gaat veel geld in om, maar zowel boer, burger en ook natuur worden er niet beter van.
Het kan anders en beter, in Europa en bovenal ook in Vlaanderen. Het akkoord dat landbouworganisaties en de Vlaamse overheid in februari afsloten, was een eerste stap in de goede richting. De Europese Commissie is niet achtergebleven, maar moet de ogen openen voor de specifieke problemen van de lidstaten en zijn landbouwers. Vooral de lijnen die uitgezet worden met oog op de toekomst moeten meer afgetoetst worden aan de haalbaarheid en de meerwaarde voor boer en burger.
Er moet een heuse “farmers’ check” oftewel een heuse “Boerentoets” komen voor alle beleidskeuzes die gemaakt worden. Voedselproductie is te belangrijk om over te laten aan ideologie.
Willen de Vlamingen, samen met ons landbouwers, na 9 juni wakker worden in een leefbaar, sociaal en sterk Vlaanderen, dan stemmen ze voor een partij of voor politici die landbouw onomwonden steunen en de gemaakte beloftes niet verloochenen.
Dan herinneren ze er de verkozenen na 9 juni er aan dat belofte ook schuld maakt.
Als de partijen niet weten hoe het verder moet na 9 juni, een telefoontje of mail naar het Algemeen Boerensyndicaat volstaat. Wij zijn er, zoals altijd, klaar voor.
Afspraak 4 juni, 12 u op het plein voor het Atomium.
Het Algemeen Boerensyndicaat zal er trouwens niet alleen zijn. Landbouwers, niet alleen uit Vlaanderen, maar vanuit geheel Europa komen en zullen zowel het Europees beleid als hun eigen nationale beleid aanklagen.
