Verzilting is een natuurlijk fenomeen en treedt vooral op in West-Vlaanderen. De waterlopen en kanalen in de kustpolders zorgen daar voor de afvoer van regenwater, maar draineren ook het zoute grondwater dat van nature in de bodem aanwezig is.
Tijdens droge zomermaanden kan dit leiden tot verzilting of het zouter worden van die waterlopen. Het waterpeil staat dan te laag om het opstijgende zoute grondwater tegen te houden en er valt dan te weinig regen om het zoutere water weg te spoelen. Hierdoor kan de zoutconcentratie in de waterloop sterk stijgen en dat heeft gevolgen voor de landbouw, de natuur en de mens. Verzilt oppervlaktewater is immers niet geschikt voor beregening, is schadelijk als drenkwater voor dieren en is minder geschikt om er drinkwater voor de mens uit te produceren. Wat de gevolgen voor de natuur betreft is het een dubbeltje op zijn kant. Sommige vegetaties gedijen beter in een verzilte omgeving, andere dan weer niet.
Verziltingsgrafiek van de Kerkvliet, een polderwaterloop binnen de Oudlandpolder
Korter op de bal spelen door automatisch te meten
De verziltingstoestand van de waterlopen in West-Vlaanderen wordt daarom voortdurend opgevolgd, samen met een aantal locaties in het binnenland waar meer projectmatig wordt gemeten. Vroeger gebeurde dat manueel met schepstalen op een aantal strategische locaties. Nu meten we permanent op 80 locaties met automatische sensoren. De sensoren meten elk kwartier de conductiviteit (EC) als maat voor het zoutgehalte in de waterloop. Binnen het uur staan die gegevens online op Waterinfo.be. Zo kunnen waterbeheerders en watergebruikers (landbouw, waterbedrijven…) het zoutgehalte in hun waterlopen op de voet volgen.
Bekijk de live verziltingsresultaten op Waterinfo.be »
De niet-gevalideerde meetresultaten worden nu ook ter beschikking gesteld als open data. Ontdek op download.waterinfo.be hoe je met die gegevens aan de slag kan gaan.
